horoz ölür,gözü çöplükte kalır.

Bir büyük hata varki,bunu sıklıkla görüyorum. Bazı vatandaşlar ellerinde olan kağıda, olumsuz yoruma tahammülleri yok,istiyorlarki ya bu kağıt çok iyi ama baskı kuruyorlar, sabretmek lazım, kaptırmayın gibi banal muhabbetlerle kendilerini kitliyorlar.Kaybedince daha agresif oluyorlar.Biraz baksalar belki bilmedikleri bir şeyi öğrenecekler.

Bazılarıda, yanlışlarını ve eleştiriyi kabul etmezler.Yanlışını söylerseniz kudururlar.Hatta okuduklarını da ters anlarlar.Kendine güvenen insan ,yanlışını derhal kabul eder.

Hatta daha ileri gidip kendisiyle dalga geçer.Bazılarıda bizim gibi nasıl kaybedildiğini yazar.İlk defa bari nasıl kazanıldığını yazayım,ilginç günler geliyor,eğer eğer eski tepeyi aşıp teyidide gelirse,blue chips çiler ayvayı yerler.

Sıra bayıltan ,kudurtan,delirten kağıtlara gelmiştir.Tabii temeli olmak kaydıyla.(sasa ve beko olmaz).Şimdi blue chipslerin yerinde saydığı,diğerlerinin uçtuğu döneme gelmekteyiz.Dikkat edin ilk defa böyle bir şey söylüyorum.
Mevlam rastgetire

İnsanlar vardır,aydınlıktan korkarlar.Çünkü onlar daha 25 yaşında herşeyi öğrenmişlerdir.Artık onların öğreneceği bir şey kalmamıştır.Onlar karanlık dünyalarında mutludurlar.Gördükleri şeyler çok yakınlarındadır ve çok azdır sadece onları tanırlar.Evren onlar için o karanlık odadır.

Sapla samanı karıştırmak gibi bir meseleleri yoktur.El yordamı ile dokundukları şeyler gerçektir sadece.Çevrenizde bolca görebilirsiniz bunlardan.Ama hayat öylemi,Dünya öylemi,Evren öylemi.?

Kırın tabularınızı,yırtın karanlıkları da diyemezsiniz.

Elimizden sadece üzülmek gelir, ne olurdu aydınlığa açık olsalardı.

Yırtsalardı karanlıklarını,çünkü bunlar bizim insanlarımız.İnsan yaptıklarını,düşüncelerini mutlaka sorgulamalı.Kafasında hep acaba olmalı.

Mutlak doğru yoktur.Ama mutlak yanlış vardır.Değişime,gelişime karşı çıkmak,bilgiye,öğrenmeye karşı çıkmak, mutlak yanlışlardan sadece örneklerdir.

Gelin kıralım zincirlerimizi,tabularımızı ve mutlak doğrularımızı,

Aydınlığa çıkalım….